پیوند عاشقانه ای ازهمسر فقیدم شب، بگونهء سرب مذاب بازمستانهای قطبی درمن رسوب کرده بود واندک نسیمی نی

پیوند عاشقانه ای ازهمسر فقیدم شب، بگونهء سرب مذاب بازمستانهای قطبی درمن رسوب کرده بود واندک نسیمی نیز از دیار بامدادان برظلمت ابادم نمی وزید تا غبار تیرگی از دامنم بزداید ونه شراره ای از کورهء خورشید بر زمهریر ابادم. واینهمه را حاصل من بودم انجمادی از بی فردائی ودمسردی، وبسیار گاهی چنین بودم من که تو نا گهان- درعمق انجماد- چنان چون اختری تابناک ، درظلمت رگهای من جاری شدی وترا من در خویش درخویشتن خود دریافتم.

آخرین مطالب این وبلاگ

مطالب پیشنهادی

آخرین مطالب سایر وبلاگ ها